Κάτω Γατζέα

Ο μικρόκοσμος της Κάτω Γατζέας είναι εθιστικός. Δηλαδή, θα θέλετε να ξανάρθετε πάλι και πάλι. Στην αρχή, θα σας τραβήξουν εκεί τα παραθαλάσσια ταβερνάκια. Σερβίρουν  φρέσκο καλοτηγανισμένο ψαράκι και γενναίες σαλάτες - σπάνιο για την εποχή μας! Με τη δεύτερη, τρίτη επίσκεψη, θα κερδίσουν την προσοχή σας οι αυλές των σπιτιών μπροστά στη θάλασσα με τα άπειρα χρώματά τους και τη χαρακτηριστική ελληνική απλότητα. Είναι η καλύτερη συντροφιά για τις βόλτες πάνω κάτω στην παραλία, όπως και οι ομιλίες από τις ηλικιωμένες κυρίες που λένε τα νέα της ημέρας κάτω από τις μουριές.

Οι αυλές των σπιτιών της Κάτω Γατζέας αλλάζουν ύφος συχνά. Πότε το γιασεμί είναι ανθισμένο, πότε οι τοίχοι βάφονται άλλο χρώμα, πότε τα δέντρα είναι γυμνά, πότε οι φιλοξενούμενοι γεμίζουν την αυλή με παιχνίδια και ομπρέλες. Σε κάθε επίσκεψή σας θα δίνουν τον τόνο: χαλαρότητα, χαρά, ζέστη, εγκατάλειψη, χειμώνας. Θα σας δείξουν με τον τρόπο τους σε ποια φάση βρίσκεται η ζωή.

Δίπλα στις αυλές, εγκαταλελειμμένα κτίρια και παλιές ελαιαποθήκες κάνουν το τοπίο πολύπλοκο και του προσδίδουν ιστορία. Ο χρόνος περνάει και η Κάτω Γατζέα μεγαλώνει. Αλλά μεγαλώνει όμορφα, σαν τις ηλικιωμένες κυρίες στις αυλές των σπιτιών.

Το λιμανάκι του χωριού έχει κίνηση μέχρι που αρχίζει να νυχτώνει. Ιστιοφόρα, ακριβά γιωτ, ψαρόβαρκες, όλα μαζί, πάνε και έρχονται με ησυχία. Το βράδυ μικρά φωτάκια αστράφτουν σκόρπια στο βουνό. Τις νύχτες με  φεγγάρι τα νερά γίνονται ασημένια. Δυο μικρές παραλίες, μια εκεί που αρχίζει και μια εκεί που τελειώνει το χωριό, φιλοξενούν την ημέρα παιδικές φωνές και χρωματιστά σωσίβια.

Δεν είναι πολλά αυτά που προσφέρει η Κάτω Γατζέα. Αλλά σαν να ορίζουν μια γλυκιά κανονικότητα που θέλουμε να επαληθεύουμε συχνά. Ίσως για αυτό την επισκεφτόμαστε ξανά και ξανά.